Że o czymś zapomnieliśmy, że coś z czegoś spadło, że splątały się wyliczenia czy zmieniły plany. Antykoncepcja awaryjna to coś, po co sięgamy potem. Następnego dnia. Nie są to środki wczesnoporonne – ich rolą jest zapobieganie ciąży, a nie jej przerwanie: opóźnienie owulacji, zatrzymanie plemników dążących do komórki jajowej, zapobiegnięcie wszczepieniu się zarodka. Na wszelki wypadek: jeżeli tabletkę zażyje kobieta, która już jest w ciąży, to nie zaszkodzi to ani jej zdrowiu, ani nie wypłynie na rozwój płodu.
W zasadzie mamy do dyspozycji dwa preparaty – niestety, oba wyłącznie na receptę. Ellaone i Escapelle. Receptę może wystawić lekarz rodzinny – nie jest niezbędna recepta od ginekologa!
Z punktu widzenia użytkowniczki, kluczowa różnica między oboma produktami wynosi dwa dni. Jeden środek działa do 120 godzin od stosunku seksualnego, a drugi – do 72 godzin. Ellaone działa dłużej, Escapelle krócej (najskuteczniejsza jest w ciągu pierwszych 12 godzin). Jeżeli użyje się ich wcześnie, to oba mają wysoką skuteczność. I w przypadku każdego z nich im szybciej będzie zastosowany, tym skuteczność jest wyższa.
Między tabletkami są jeszcze dwie istotne różnice. Lekarze odradzają Ellaone kobietom, które używają antykoncepcji hormonalnej (i np. zapomniały jej zażyć).
Druga różnica dotyczy wagi ciała i preparatu Escapelle: w przypadku kobiet o wyższej BMI (>27) należy przyjąć nie jedną, ale dwie tabletki.
Produkty różnią się ceną: Ellaone jest mniej więcej dwukrotnie droższa od Escapelle. Escapelle kosztuje ok. 50 złotych, Ellaone powyżej 100.
Niestety, oba są sprzedawane tylko na receptę. Dzieje się tak od 2017 roku. Właśnie wtedy w Polsce ograniczono za pomocą tej regulacji dostęp do antykoncepcji awaryjnej. Przedłuża to czas upływający do zażycia środka, zwiększa stres, podnosi koszty, zmniejsza efektywność. Jeszcze trudniejsza jest sytuacja dziewczyn poniżej 18 lat, w przypadku których lekarz nie może bez zgody rodzica przepisać leku.
Pomijające tę kwestię, wskazania do stosowania antykoncepcji awaryjnej dla osób małoletnich są takie same, jak dla dorosłych.
Jeżeli lekarz czy lekarka odmówi wystawienia recepty można żądać wydania decyzji w formie pisemnej. A potem – jeżeli odmowa nie była uzasadniona względami medycznymi – dokument taki może być wykorzystany jako podstawą skargi czy pozwu. Kwestie odmowy wystawienia recepty opisuje Federacja na rzecz Kobiet.
