Plaster antykoncepcyjny wygląda jak zwyczajny plaster. Najczęściej w kształcie kwadratu w rozmiarze 4×4 cm.
Nakleja się go na nieowłosioną skórę: na brzuchu, pośladku, przedramieniu. Należy wybrać miejsce bez uszkodzeń, ranek, zaczerwienień i takie, w którym nic nie będzie się o plaster ocierać: ułatwiłoby to odklejenie i odpadnięcie plastra. Trzeba też zapamiętać dzień. Jeżeli plaster został nalepiony np. w sobotę, to każda kolejna zmiana będzie następowała w sobotę.
Po tygodniu należy wyrzucić stary plaster i przylepić nowy. Po trzech plastrach opakowanie jest skończone: robi się jak przy pigułce tydzień przerwy, po czym zaczyna nowe opakowanie. Przez cały ten czas, także podczas tygodnia przerwy, działanie antykoncepcyjne trwa.
Po przyklejeniu z plastra zaczynają uwalniać się dwa hormony: estrogen i progestagen. Przez skórę przenikają do krwi, i dalej działają tak jak inne dwuskładnikowe preparaty hormonalne: hamują owulację, zmieniają śluz, zapobiegają narastaniu błony śluzowej macicy (endometrium). Tyle, że w tej drodze omijają układ pokarmowy.
Zdarza się, że plaster może się odkleić. Jeżeli to tylko częściowe odklejenie, należy spróbować przykleić go ponownie. Jeżeli się nie przykleja – bo np. klejąca powierzchnia zebrała kłaczki z odzieży i klej przestał „łapać” – należy zastąpić go kolejnym, nowym plastrem.
Jeżeli jednak plaster się odkleił, i stało się to dawniej niż przed upływem 24 godzin, lub w ogóle nie wiadomo kiedy, to należy natychmiast rozpocząć nowy, 4 tygodniowy cykl. (3 plastry + tydzień przerwy). I naturalnie zapamiętać nowy “dzień plastra” – od tej pory każda kolejna zmiana będzie następowała po siedmiu dniach, a więc w tym samym dniu tygodnia.
Uwaga! Przez kolejne 7 dni należy stosować dodatkową metodę antykoncepcyjną:
Indeks Pearla dla plastra wynosi 0,9.
Koszt najczęściej przekracza 50 złotych na miesiąc.
Przeciwskazania do stosowania antykoncepcji hormonalnej dotyczą przede wszystkim kobiet u których występują ryzyko zakrzepicy, choroby naczyń, zaburzenia czynności wątroby, nadciśnienie, zaburzenia sercowo-naczyniowe (szczególnie u kobiet palących), nowotwory hormonozależne.
